Dit voorjaar deel ik een serie interviews met leerkrachten, over mooie momenten, hobbels op de weg, idealen en wensen. Niks leukers dan even in de klas van een ander kijken, toch? Laat je inspireren door je leuke collega’s!
Jeanine Gielen (41) woont en werkt in Nijmegen, in groep 6/7 van De Wingerd. Ze is al 13 jaar samen met Martijn. Samen hebben ze twee zoons, Scott (9) en Milan (7). Jeanine wist al in groep 5 dat ze juf wilde worden en geniet er nog steeds met volle teugen van. Ze fotografeert, beweegt en leest graag. Bovendien kun je bij haar terecht voor voedingsadvies.
Ik zeg nooit dat ik naar mijn werk ga
Toen ik als kind in groep 3 juf Atie had, begon ik te denken dat ik ook juf wilde worden. In groep 6 wist ik het zeker. En nu werk ik al twintig jaar op de Wingerd. 22, als je mijn stages meetelt. In het begin werkte ik deels in het speciaal onderwijs, maar toen ik de mogelijkheid kreeg om vijf dagen op de Wingerd te werken, heb ik daarvoor gekozen.
En ik ga nog steeds elke dag met veel plezier naar mijn werk. Ik zeg dan ook nooit dat ik naar mijn werk ga, maar altijd: ik ga naar school. Het werk is creatief, afwisselend, je kunt veel leren en je wordt er heel vrolijk van. De hele dag kinderen om je heen en dan échte verbinding maken met ze, ze iets leren, ze inspireren. En als je dan resultaat ziet…
Sommige kinderen zou je mee naar huis willen nemen
Het leukste van deze school vind ik dat we zoveel verschillende soorten kinderen en ouders hebben. Veel eenoudergezinnen uit lagere milieus, kinderen van het kamp, maar ook van leerkrachten, advocaten of notarissen. Er zit hier van alles en nog wat. Dat vind ik heel fijn. Dit is de wijk en dit is de school die daarbij hoort. Ik voel me helemaal op mijn gemak hier en veilig. Ik sta stevig in mijn schoenen daarin.
Ik vind het heel fijn dat je kinderen hier echt kunt helpen ontwikkelen. Sommige kinderen krijgen gewoon weinig van thuis mee, ook al doen ouders hun allerbest. Soms bied je alleen al een veilige plek, dat ze even tot rust kunnen komen. En er zijn zeker kinderen bij die je zo een maand mee naar huis zou willen nemen. Je maakt nogal wat mee door de jaren en dat is soms best heftig. Mooi om iets voor een ander te kunnen doen en als leerkracht kun je dat zeker.
Bovenbouwers zijn lekker ad rem
Ik heb inmiddels bijna alle groepen gehad. Juist die afwisseling vind ik leuk. Ik begrijp wat de kinderen doormaken, juist omdat ik alle groepen zelf meegemaakt heb. In de bovenbouw, waar ik nu werk, vind ik het leuk dat kinderen zo lekker ad rem zijn en helemaal zichzelf. Je kunt ze echt begeleiden bij het maken van eigen keuzes. En mijn eigen kinderen zitten nu in groep 6 en 4, dus ook thuis sluit mooi aan bij de groep waarin ik nu werk. Ik vind het ook leuk om mijn kinderen te betrekken bij school. Op studiedagen mogen ze altijd mee. Mijn leerlingen kennen mijn kinderen en dat maakt het heel persoonlijk. En mijn zoon wil ook heel graag leerkracht worden!
Je bent geen boom: als je iets niet fijn vindt, verplaats je je maar
Het mooiste vind ik om kinderen les te geven in hunzelf en ik leer ze dan ook graag dat ze zelfstandig kunnen denken. Ik wil ze heel graag meegeven dat er altijd mogelijkheden zijn. Dat ze kunnen kiezen. Dat deed ik ook bij de kleuters. En nu in de bovenbouw weer. Op een andere manier natuurlijk. Ik ben in de klas heel positief én duidelijk. Kinderen zijn soms verbaasd dat ik geen straf geef. Ik laat ze zien dat ze altijd een keuze hebben in hoe ze zich willen gedragen. En gedrag heeft wél consequenties. Dat is geen straf, maar een gevolg van hun keuze. Ik probeer dat heel eerlijk te doen en dat ervaren kinderen ook zo.
Ik sta het liefst tussen de kinderen, als coach. Ik benadruk altijd dat we een team zijn. We hebben elkaar nodig, we doen het samen. Ik ben ook altijd heel dicht bij mezelf gebleven. De kinderen mogen ook rekening houden met mij. Persoonlijke aandacht staat bij mij voorop. Voor de cito geef ik iedereen een persoonlijk briefje met een fijne boodschap. Ook bij de start van het schooljaar heb ik voor iedereen een eigen vogeltje getekend. Wat ik het leukst vind? Als je een pittige groep hebt, met een moeilijke start. Dat het zelfs pas rond kerst oké is. Maar dan heb je zo’n band opgebouwd samen. Dat vind ik geweldig.
Ik heb weleens gedacht dat ik misschien kinderen wil coachen, buiten het onderwijs. Dan kun je veel meer de diepte in. Maar in het onderwijs kun je veel meer kinderen bereiken.
Anti-werkdruktips van Jeanine:
- Zorg heel goed voor jezelf: genoeg rust, beweging, nachtrust, goede voeding en water
- Zoek naar de dingen waar je blij van wordt
- Schrijf alles wat je moet doen op geeltjes en werk er elke dag drie af
- Accepteer dat je niet alles af kunt krijgen. Morgen is er weer een dag
- Maak heldere afspraken met jezelf over thuiswerken en in de vakantie terugkomen
- Voer je aantekeningen van het 10-minutengesprek direct in
- Realiseer je dat je het pas echt gaat leren als je aan het werk bent
- Vraag om back-up, om steun
- Ga staan voor jezelf, toon ruggengraat. Daar wordt iedereen beter van.
Lukt het vandaag niet, dan morgen
Natuurlijk is het druk op het werk, maar ik heb afspraken met mezelf gemaakt en daar hou ik me aan. Zo werk ik niet thuis. Ik wil geen vol hoofd, dus ik schrijf alles op geeltjes. Elke dag werk ik de drie belangrijkste af. En lukt de rest vandaag niet, dan is er morgen weer een dag. Ik kom alleen in de zomervakantie en in de kerstvakantie één dagdeel naar school. Dan neem ik mijn kinderen ook mee. Vinden ze heel leuk! En verder ga ik nooit terug naar school. Lekker afgebakend. En ik heb nog een heel goede tip: volg een typecursus! Dat ik snel kan typen, scheelt me zóveel tijd.
Ik heb heel helder waar ik voor sta
Ik ben heel positief en ik zie altijd mogelijkheden, maar het was zeker niet altijd makkelijk. Zo hebben we bijvoorbeeld weleens een pittige directie gehad. Dat Jeanine een meester is in het omdenken, wordt gelijk duidelijk: “Ik heb veel geleerd in die periode. Het werd me heel helder waar ik voor sta en om daar ook voor op te komen.”
In het team heb ik een actieve, betrokken en positieve rol. Ik vind het belangrijk dat we doorpakken, effectief vergaderen. Als iedereen meedenkt en zijn aandeel heeft, dat vind ik mooi. In de klas én in het team. Samen hebben we de verantwoordelijkheid. Geen eilandje, maar echt samen. Daar sta ik voor.
We houden rekening met elkaar
In de loop van de jaren ben ik wel veranderd. Van heel betrokken naar ook een stukje zakelijk. En dan met name naar ouders toe. Soms is het belangrijk om heel duidelijk en direct te zijn. Maar al met al ben ik eigenlijk altijd heel erg mezelf gebleven. Dus mijn veranderingen op mijn werk gingen steeds gelijk op met hoe mijn leven is gelopen, met de fases die ik doormaakte in mijn leven. Soms, als ik een slechte nacht heb gehad, dan zeg ik ook wel tegen de kinderen in de klas: “Pfff, ik heb zo slecht geslapen, jullie moeten ook echt even rekening met mij houden.” Zo doen we dat als team.
Met een toverstafje….
Als ik op school een toverstafje zou hebben, dan zouden de klassen veel kleiner zijn en zouden we op school meer leerkrachten hebben, zodat we kinderen de aandacht kunnen geven die ze nodig hebben. O, en met dat toverstafje wil ik ook wel graag een mooie voetbalkooi voor op het schoolplein toveren en, niet te vergeten, goede schoonmaak.
Zo hee, de positiviteit straalt ervan af! Veel dank, Jeanine, voor het delen van jouw visie en idealen. Mooi om te horen hoe krachtig je dit dagelijks toepast.
Past jouw jas nog?
Hoe is dat voor jou? Heb jíj het gevoel dat je echt vanuit je hart voor de klas staat op dit moment? Het werkt zo lekker als je heel goed weet wat je kinderen mee wilt geven én hoe je zelf in je werk wilt staan. Als je wat langer aan het werk bent, merk je soms dat je niet meer in je oude jasje past. Figuurlijk gesproken dan hé. Letterlijk misschien ook wel, maar dat is een ander verhaal 😉.
Ik zie vaak bij leerkrachten tussen de 35 en 45 jaar dat er iets begint te kriebelen. Of zelfs jeuken. Na de pabo heb je jaren lekker gewerkt, maar dan begint er zo langzamerhand wat te knellen. Het voelt op je werk benauwd. Je wilt meer. Je wilt weer stralen, zowel in je leven als op je werk. Je zou je van binnen kalmer willen voelen en meer sprankeling willen. Heel normaal in deze fase van je leven. En een mooi moment om stil te staan bij wat je wilt en wat niet meer past. De wereld ligt aan je voeten!